Φαίνεται ότι οι πολύ στενές επαφές τις οποίες έχει το τελευταίο χρονικό διάστημα η ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ την ωθεί, και αυτήν, να μην πληρώνει τους κομματικούς της υπαλλήλους. Έτσι, πληροφορούμαστε ότι οι ‘‘εργαζόμενοι’’ στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου - και όχι μόνο - έχουν να πληρωθούν πάνω από δυο μήνες. Προκειμένου να περιορισθούν οι μουρμούρες και οι γκρίνιες, δόθηκε εντολή στους β(ο)υλευτές του κόμματος να βοηθήσουν την κατάσταση, με το να συνεισφέρουν ένα ποσοστό από τον παχυλό βουλευτικό τους μισθό. Τα ποσά που δίνουν, όμως, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το κόμμα του ‘‘μπολσεβίκου με γραβάτα’’ Φώτη Κουβέλη.
Εκτός, λοιπόν, από τον εθνομηδενισμό, την παραχάραξη της Ιστορικής Αλήθειας και την συμμετοχή στην υπόδουλη μνημονιακή συγκυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν ένα ακόμη κοινό σημείο: ‘‘φεσώνουν ‘’ τους υπαλλήλους τους. Σε ακραία μορφή το ΠΑΣΟΚ, πιο ήπια η ΔΗΜΑΡ. Προφανώς επειδή τώρα άρχισε η… στάση πληρωμών. Κατά τα άλλα και για τους υπαλλήλους της ΔΗΜΑΡ ισχύει ότι έχουμε γράψει στο πρόσφατο παρελθόν για τους συναδέλφους τους στο ΠΑΣΟΚ.
Δεν τους θεωρούμε εργαζόμενους, με την ουσιαστική έννοια του όρου, καθώς πρόκειται για κομματόσκυλα του χειρίστου είδους, που υπηρετούν ένα κόμμα το οποίο συμβάλει τα μέγιστα στην αποδόμηση της χώρας. Οι χειροκροτητές της Ρεπούση και κάθε άλλου ανθελληνικού στοιχείου έχουν την δική τους αρνητική συμμετοχή στην αποεθνικοποίηση του Τόπου. Αναφέρουμε την περίπτωσή τους ως ένα ακόμη δείγμα της μνημονιακής λαίλαπας, αλλά από εκεί και πέρα το ‘‘δράμα’’ τους ούτε μας ενδιαφέρει, ούτε μας συγκινεί έστω κατ΄ ελάχιστον. Πρόδωσαν την καταγωγή τους και την συνείδησή τους, ταυτιζόμενοι μ’ ένα ανθελληνικό και αντιλαϊκό κόμμα, θεωρώντας την πολιτική ως ένα είδος εμπορίου. Μόνο που το εμπόριο εκτός από κέρδη, πολλές φορές, φέρνει και ζημίες...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
