30/8/08

Βίτσι 2008



Tο πρωί της Κυριακής 31 Αυγούστου 2008, οι Έλληνες Εθνικιστές ήταν για μία ακόμη χρονιά πιστοί στο χρέος τους απέναντι στην Ιστορία της Πατρίδας μας, συμμετέχοντας στο ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη των πεσόντων του Εθνικού Στρατού, κατά τη διάρκεια της ξενοκίνητης κομμουνιστικής ανταρσίας του 1946 - 1949. Ενός αδελφοκτόνου πολέμου, ο οποίος αιματοκύλισε την Πατρίδα μας, τη στιγμή που ολόκληρη η Ευρώπη προσπαθούσε να σηκωθεί από τα συντρίμμια του Μεγάλου Πολέμου. Η παρουσία μας κάθε χρόνο στο λιτό μνημείο, είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στον απλό Έλληνα Στρατιώτη, ο οποίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Πατρίδας του και αγωνίστηκε υπέρ βωμών και εστιών. Δεν πρέπει να ξεχνούμε άλλωστε ότι οι μπολσεβίκοι είχαν υποσχεθεί τη Μακεδονία στους Σλάβους συμμάχους τους, σε περίπτωση που επικρατούσαν. Αυτός ο νικηφόρος αγώνας όμως, ξεπουλήθηκε από ένα εξίσου ξενόδουλο δεξιό αστικό καθεστώς, προδίδοντας τις προσδοκίες του ελληνικού λαού.

Σήμερα, που οι απόγονοι των μπολσεβίκων μπορούν άνετα να διοργανώνουν γιορτές υπέρ του «Δημοκρατικού Στρατού», παρέα με τις κομμουνιστικές νεολαίες Σκοπίων και Αλβανίας, η Τιμή στους νεκρούς του Εθνικού Στρατού θεωρείται από το αστικό κράτος «γιορτή μίσους». Ακόμα χειρότερα όμως, αυτό το ετήσιο μνημόσυνο πολλές φορές εκφυλίζεται και αμαυρώνεται από την καιροσκοπική παρουσία των πολιτικάντηδων της αστικής δεξιάς, αλλά και του όψιμου «πατριωτικού χώρου», οι οποίοι θυμούνται την εκδήλωση προεκλογικά για να κάνουν κοσμικές εμφανίσεις.

Η μαζική παρουσία του Μετώπου Νεολαίας της Χρυσής Αυγής από τις πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας, έδωσε και φέτος παλμό και ζωντάνια στην πολιτική, πάνω απ’ όλα, εκδήλωση, κάτι που αναγνώρισε και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων με το ζεστό τους χειροκρότημα. Μοιράστηκαν χιλιάδες φυλλάδια με τις θέσεις του Κινήματος στους παρευρισκομένους, δράση που είχε ξεκινήσει από την προηγούμενη ημέρα στην πόλη της Καστοριάς, ενώ κατατέθηκαν στεφάνια από τις Τ.Ο. Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο και το ραντεβού ανανεώθηκε για το επόμενο έτος με την υπόσχεση για συνεχή δράση σε Εθνικό και Κοινωνικό επίπεδο.

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

24/8/08

Ολυμπιακοί Αγώνες και ρεκόρ για...εξωγήινους


Το όνομα του είναι Γιουσέιν Μπόλτ και εκπροσώπησε την χώρα του Τζαμάικα στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, προσφέροντας το πρώτο χρυσό μετάλλιο στη χώρα του τρέχοντας στον τελικό των 100μ. σε χρόνο 9,69!! σπάζοντας όλα τα μέχρι τώρα ρεκόρ, αλλά και ξεπερνώντας τα ιατρικώς και επιστημονικώς όρια και αντοχές του ανθρώπινου σώματος.
Εδώ και πολλά χρόνια το ένα ρεκόρ διαδέχεται το άλλο, οι αθλητές σηκώνουν περισσότερα βάρη, τρέχουν γρηγορότερα, κολυμπούν ταχύτερα, πηδούν ψηλότερα και μακρύτερα.

Ποιό είναι όμως το αύριο του αθλητισμού;

Άνθρωποι γαζέλες;
Άνθρωποι σαϊτες;
Άνθρωποι αεροπλάνα;
Άνθρωποι κάτι σαν τον Προμηθέα δεσμώτη που σήκωνε στην πλάτη του τα βάρη όλης της γης την ώρα που ένα όρνεο του κατέτρωγε το συκώτι; (και τα αναβολικά το ίδιο πράγμα κάνουν)
Άνθρωποι υπεράνθρωποι;
Άνθρωποι εξωγήινοι;

Η ευγενής άμιλλα πάντα έλειπε από τις αθλητικές διοργανώσεις. Κανένας αθλητής δεν αγωνίζεται για το δάφνινο στεφάνι. Όλοι μάχονται για τις χορηγίες, για τα πρίμ, για να βολευτούν στο δημόσιο και να κάνουν πλουσιοπάροχες διαφημίσεις αθλητικών ειδών και προϊόντων. Οι αθλητές διδάσκονται να σπάνε τα ρεκόρ των προηγούμενων και να στοχεύουν σε όλο και υψηλότερες επιδόσεις και εντυπωσιακά ρεκόρ, και όχι να επικρατούν των υπολοίπων συναθλητών τους ανεξαρτήτως επιδόσεων. Το οφείλουν στους κάθε λογής σπόνσορες-χορηγούς και πάσης φύσεως χρηματοδότες που μπροστά στα δις των κερδών τους δεν υπολογίζουν καμιά ανθρώπινη ζωή.

Ώσπου η όλη κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει επικίνδυνα. Αθλήτριες που θυμίζουν τον Τζίμη Λόντο σηκώνουν ίσα με ένα τριαξονικό φορτηγό. Αθλητές με κρυστάλλινο βλέμμα και απερίγραπτο μυϊκό σύστημα, τρέχουν σαν τον άνεμο, ξεπερνούν την γαζέλα και πάνε να πιάσουν την ταχύτητα των υπερηχητικών αεροπλάνων. Αθλητές πειραματόζωα, κατασκαυάσματα της ντόπας, των χημικών-βιολογικών εργαστηρίων (Αν.Γερμανίας-ΕΣΣΔ, ΗΠΑ-Balco, Κίνας κ.α) και των.......12.000 θερμίδων ημερησίως!!!!!!!

Έλεος πια! Δεν είναι μόνο η αηδία που προκαλεί όλο αυτό το πράγμα στους νηφάλιους και συνηδειτοποιημένους λάτρεις του αθλητισμού, είναι και η ανησυχία. Ανησυχία για τους αθλο-εξωγήινους τους μέλλοντος. Γιατί κάποιο από αυτά, μπορεί να είναι το παιδί μας ή το εγγόνι μας....

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

Η αλήθεια για την Γεωργία, οι ομογενείς μας και η στάση της κυβερνήσεως


Απάντηση στην κυβέρνηση και στις ενέργειες Μπακογιάννη από τον Παμποντιακό Σύλλογο. Η αλήθεια για τα γεγονότα του Καυκάσου, που βάναυσα διαστρεβλώνεται από τα ελεγχόμενα από την αμερικανόδουλη πλουτοκρατία ΜΜΕ της χώρας μας, είναι ότι η Γεωργία επετέθη πρώτη και βομβάρδισε αμάχους!

Στις 13 Αυγούστου μάλιστα με ολοήμερο πένθος όλη η Ρωσία, θρήνησε τους 2.000 νεκρούς της. Σύσσωμος ο Ρωσικός λαός συγκεντρώνει τρόφιμα, ρούχα και διαθέτει τα σπίτια του για την Στέγαση των 30.000 προσφύγων. Η κυβέρνηση των Αθηνών όμως στέλνει βοήθεια μόνο στους Γεωργιανούς και όχι στους κατοίκους της Οσετίας, ανάμεσα στους οποίους ζουν και Έλληνες. Σκόπιμα επίσης κρύβουν τα ΜΜΕ ότι ο Ελληνικός πληθυσμός της περιοχής έχει υποστεί σκληρούς διωγμούς από τους Γεωργιανούς τα τελευταία χρόνια και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο όσοι ξέρουν τι συμβαίνει στον Καύκασο γνωρίζουν πολύ καλά ότι στις πολεμικές συγκρούσεις στο παρελθόν οι Έλληνες πολέμησαν στο πλευρό των Αμπχαζίων και των Οσετών εναντίον των Γεωργιανών. Είναι γνωστό επίσης ότι η Γεωργία με μία «πορτοκαλί επανάσταση» που έστησαν ο Σόρος και οι αμερικανοί έχει το σημερινό καθεστώς, με το οποίο έχει καταστεί πιόνι των αμερικανών και των τούρκων στην περιοχή.

Για όσους αμφιβάλουν παραθέτουμε την παρακάτω είδηση:
“Θάνατος ομογενούς. Στην πρωτεύουσα της Νότιας Οσετίας, Τσχινβάλι, παραμένουν τα τρία μέλη της οικογένειας του Ιβάν Μιχαηλίδη, όπως ανακοινώθηκε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο 78χρονος ομογενής σκοτώθηκε στο Τσχινβάλι. Στο μεταξύ 25 πρόσφυγες, ελληνικής καταγωγής ή σύζυγοι ομογενών μας, είχαν φτάσει έως αργά χθες το βράδυ στο Βλαδικαυκάζ, όπου και θα παραμείνουν για λόγους ασφαλείας.”Γιατί αλήθεια οι Έλληνες που ζουν στην Οσετία να ζητούν καταφύγιο στους Ρώσους και όχι στους Γεωργιανούς; Αυτό δεν λέει τίποτε στην κυβέρνησή μας; Όμως, απάντηση και μάλιστα λεπτομερή για το τι συμβαίνει στην περιοχή και το πόσο εθνικά απαράδεκτη είναι η στάση των κυβερνώντων δίνεται από το παρακάτω δελτίο τύπου που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες:

«Για τους Έλληνες της Ν. Οσετίας
Με τον ίδιο ύπουλο και βρώμικο τρόπο που η διακυβέρνηση Σαακασβίλι υποκίνησε την καταπάτηση των περιουσιών και τις δολοφονικές επιθέσεις εις βάρος του γηγενούς ελληνισμού στη Γεωργία, τσαλαπάτησε και την έννοια της ολυμπιακής εκεχειρίας με την πολεμική επίθεση στη Νότια Οσετία, που στόχευσε τους αμάχους για να εκδιωχθούν από τις εστίες τους, να επιτευχθεί “απελευθέρωση” από τον αυτόχθονα πληθυσμό και αντικατάστασή του με εποίκους, δοκιμασμένο σενάριο κατά του αυτόχθονα ελληνισμού στη Γεωργία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από το 2004 καταγγείλαμε την πολιτική Σαακασβίλι για τις επιθέσεις και δολοφονίες εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού στη Γεωργία και την καταπάτηση των περιουσιών του από Γεωργιανούς εποίκους με ανοχή και υποστήριξη των Αρχών.

Πριν από την επίσκεψη του Μ. Σαακασβίλι στην Αθήνα (2007), απευθύναμε στην ελληνική πολιτική, πολιτειακή ηγεσία και στο υπουργείο Εξωτερικών, επιστολή-καταγγελία για τα συμβάντα, για να απαιτήσουν σεβασμό της ζωής και των περιουσιών των Ελλήνων στη χώρα του, όπου από 104.000 έμειναν λιγότεροι από 15.000.

Η λαλίστατη σε άλλες περιπτώσεις υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη (για την απόσχιση του Κοσσόβου, υπέρ ισχυρής “ΝΑΤΟϊκής” Αλβανίας, υπέρ εγκατάστασης νέων πυραύλων στην Τσεχία και στην Πολωνία αν και δεν κινδύνευαν ζωές Ελλήνων και δεν ζητήθηκε καν η γνώμη της) δεν βρήκε τίποτα να δηλώσει για τις δολοφονίες δεκάδων Ελλήνων και χιλιάδων Οσετινών από το καθεστώς Σαακασβίλι.

Αντίθετα δεν έχει ζητηθεί μέχρι σήμερα η άμεση επιστροφή των περιουσιών μας στο γεωργιανό έδαφος. Η ελλαδική κυβέρνηση μπορούσε τουλάχιστον να αναλάβει πρωτοβουλίες, που έχουμε προτείνει, να καταδικάσει, έστω και τώρα, την ύπουλη επίθεση του καθεστώτος Σαακασβίλι στη Ν. Οσετία και αντί να παρακολουθεί άπρακτη τα γεγονότα, να ανακοινώσει αποστολή ανθρωπιστικής και ιατρικής βοήθειας στην Οσετία, στο βόρειο τμήμα της οποίας διαμένουν χιλιάδες Έλληνες».

Το Δ.Σ. του Παμποντιακού Συλλόγου «η Αργώ»

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

«ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»: ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Οι Αληθινοί και Ασυμβίβαστοι Εθνικιστές θα είναι Παρόντες!

“Επιλέξαμε πολλούς μήνες πριν να αναγγείλουμε την συμμετοχή του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή στις Ευρωεκλογές, θέλοντας με την κοινοποίηση αυτή να κόψουμε κάθε γέφυρα με όλους αυτούς, που δήθεν είναι «δικοί μας», αλλά μας λασπολογούν και μας αποκηρύσσουν σε κάθε ευκαιρία για να δείξουν ότι αυτοί είναι δημοκράτες και δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τους «φασίστες» της Χρυσής Αυγής”.

Από το 1994 όταν για πρώτη φορά το Νόμιμο Πολιτικό Κόμμα «Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή» συμμετείχε στις εκλογές και συγκεκριμένα στις Ευρωεκλογές εκείνου του Ιουνίου, δεν σταμάτησαν οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι του συστήματος να συκοφαντούν το Κίνημά μας. Η λάσπη ξεκινούσε από την άκρα αριστερά μέχρι την λεγόμενη άκρα δεξιά, η οποία και αυτή έβλεπε να κινδυνεύει από την δράση μας η εκλογική της πελατεία. Για το μόνο που δεν μας έχουν κατηγορήσει μέχρι σήμερα τα κανάλια και οι φυλλάδες του κατεστημένου είναι ότι ευθυνόμαστε για τους… σεισμούς! Για όλα τα άλλα μας τα έχουν κατηγορήσει…

Εκτός όμως από τις συκοφαντικές επιθέσεις είχαμε να αντιμετωπίσουμε και βόμβες και δολοφονικά κτυπήματα για τα οποία μέχρι τώρα δεν έχει συλληφθεί ούτε ένας! Ακόμη και στην περίφημη υπόθεση του ΕΛΑ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της δικογραφίας, μία από τις επιθέσεις τους ήταν κατά των γραφείων μας στην οδό Κεφαλληνίας και όμως το δημοκρατικό κράτος δεν μας κάλεσε ούτε να καταθέσουμε για το γεγονός αυτό.Ματώσαμε κυριολεκτικά στο πεζοδρόμιο, ήμασταν οι πρώτοι και μοναδικοί που κατορθώσαμε και οργανώσαμε πορείες με χιλιάδες Εθνικιστές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Όλα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του κατεστημένου. Μας φακέλωσαν, έστησαν σκευωρίες, άλλους φυλάκισαν, άλλους τρομοκράτησαν και άλλοι λύγισαν.

Όμως υπάρχουμε ακόμα! Και δίπλα στην Παλαιά Φρουρά, υπάρχουν Νέοι άξιοι συναγωνιστές, ίσως καλύτεροι από τους παλαιούς, που θα οδηγήσουν το Κίνημά μας σε νικηφόρους δρόμους.Απέναντί μας βρίσκονται οι διεθνιστές του μαρξιστικού και του καπιταλιστικού χώρου, αλλά και οι λεγόμενοι «εθνικοπατριώτες», που κάποιοι από αυτούς (όντας πέρα για πέρα θρασείς) θα τολμήσουν να μας πουν και… διασπαστές. Μήπως μας κατηγορείτε «συναγωνιστές» γιατί δεν είμαστε και εμείς αντιρατσιστές και αντιφασίστες; Γιατί δεν τιμούμε και εμείς το ολοκαύτωμα; Δεν διασπάμε κανέναν για τον απλούστατο λόγο ότι μας χωρίζει ιδεολογικό και πολιτικό χάος από κάποιους που κάποτε δήλωναν περίπου κάτι κοντά στις Ιδέες μας.

Ξεκινήσαμε. «Όσοι Ζωντανοί» μαζί μας για να δείξουμε πως στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη ασυμβίβαστοι Ιδεολόγοι Εθνικιστές και όχι φτηνοί αριβίστες σαν κάποιους που σήμερα γλείφουν εκεί που μέχρι χτες έφτυναν…

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

«Επαγγελματίες Οικολόγοι…» - Ένας χρόνος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές


Δε μπορεί όμως να υπάρξει «πράσινος καπιταλισμός». Ο καπιταλισμός ή θα καταστραφεί ή θα μας πνίξει στο βούρκο του.Ένα σχεδόν χρόνο μετά τις πρωτοφανείς πυρκαγιές στην Πάρνηθα και την Πελοπόννησο, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ασχοληθούμε με τα όσα ακολούθησαν τις εγκληματικές αυτές ενέργειες. Η πιο μοδάτη φράση που ξεστομιζόταν εκείνη την περίοδο ήταν η περιβόητη «οικολογική δημοκρατία», μια φράση μάλιστα που πρωτομοστράρισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.Καταρχάς, μια διαπίστωση: Ο ρόλος του προέδρου της Δημοκρατίας, πέραν του ανώτατου παρελασιάρχη του αστικού κράτους, είναι να λειτουργεί ως «προφυλακτήρας» κάθε φορά που το πολιτικό σύστημα αμφισβητείται έντονα από τον Λαό. Έστω και αν η αμφισβήτηση αυτή δεν έχει ουσιαστικά πρακτικό χαρακτήρα, αλλά παραμένει ασχημάτιστη από πλευράς ιδεών.

Τίποτα δεν αποκλείει οι Ιδέες να βρουν εκφραστικό χαρακτήρα και τότε, ίσως, δημιουργηθούν απρόβλεπτες και άρα δυσάρεστες καταστάσεις. Εδώ λοιπόν μπαίνουμε στο κυρίως ζητούμενο που έχει να κάνει με το ουσιαστικό περιεχόμενο των Ιδεών, καθώς δεν είναι όλες οι Ιδέες ίδιες και άρα το ίδιο επικίνδυνες για το σύστημα.Μια τέτοια ανώδυνη Ιδέα είναι και η περιβόητη «οικολογική δημοκρατία», που κινείται επιδέξια μεταξύ όλων των φιλοσυστημικών ιδεολογικών ρευμάτων, με τις απαραίτητες «επαναστατικές» εξάρσεις ενός ανεκδιήγητου διεθνισμού.

Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι διάφοροι επαγγελματίες της οικολογίας, που προτείνουν εκ του ασφαλούς ανεύθυνες και ανέξοδες «λύσεις». Είναι πολύ σημαντική για τη σταθερότητα και τη συνοχή του καθεστώτος αυτή η κατευθυνόμενη οικολογία. Αυτή η ορχήστρα της οικολογικής ευαισθησίας διευθύνεται από τα ΜΜΕ και από τη διεθνικιστική αριστερά, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πως αποτελούν θεμέλιο της ανθελληνικής εξουσίας. Επειδή ο πολύς κόσμος σε τέτοιες περιπτώσεις δε δείχνει σε καμμιά περίπτωση εμπιστοσύνη στους πολιτικάντηδες, επιστρατεύονται οι εφεδρείες, με τα χειραγωγημένα ΜΜΕ να κάνουν όλο το κουμάντο και να τις διατάσσουν με αριστοτεχνικό τρόπο. Από τη μια μεριά οι διάφοροι επιτήδειοι των «πράσινων μπίζνες» και από την άλλη οι διάφοροι αφελείς με διάθεση εθελοντικής προσφοράς.

Μετά την καταστροφή της Πάρνηθας και της Πελοποννήσου, το κύριο μέλημα των ενορχηστρωτών της στημένης προπαγάνδας ήταν να μη χάσουν τον έλεγχο των όποιων εκδηλώσεως οργής και αγανάκτησης. Έτσι είχαμε τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με την παντελή έλλειψη πολιτικών για ευνόητους λόγους και «ακτιβιστική» διέξοδο που δεν οδηγεί πουθενά. Η ανησυχία, η αμφισβήτηση του απλού κόσμου πρέπει να διοχετευθεί σε ήρεμα κανάλια. Στους επαγγελματίες οικολόγους με τα βαρύγδουπα «παρατηρητήρια» και τη συνεχή προβολή. Στους γιαλαντζί επαναστάτες του διεθνισμού, που μέσω του οικολογισμού εξυπηρετούν τα φτηνά διεθνιστικά τους παιχνίδια. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, μόνο αυτοί ξέρουν, μόνο αυτοί μπορούν και πρέπει να μας πουν τί θα κάνουμε. Σαν κουρδισμένα στρατιωτάκια, που βαδίζουν προς την κατεύθυνση που τους έχει προγραμματίσει ο κατασκευαστής τους.

Μέσα σ’ όλα αυτά υπάρχει και η επιθετική πρωτοβουλία εναντίον όσων έχουν πραγματικές οικολογικές ευαισθησίες, όμως τυχαίνει να μην ανήκουν ούτε στο φιλελεύθερο, ούτε στο μαρξιστικό στρατόπεδο, επομένως δε μετέχουν στο στημένο παιχνίδι του συστήματος. Με τις προπαγανδιστικές τους φωνές είναι σα να τους ακούμε να λένε πως «Δε φταίει το σύστημα, αλλά ορισμένοι ασυνείδητοι. Από την άλλη φταίει και ο Λαός γιατί δε δίνει στο περιβάλλον τη σημασία που πρέπει. Αν ενδιαφερόμασταν όλοι, τότε και οι εκάστοτε κυβερνήσεις θα έδειχναν μεγαλύτερη ευαισθησία. Έτσι, η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να συνδεθεί αρμονικά με την προστασία του περιβάλλοντος. Δε χρειάζονται επικίνδυνες Ιδέες για ουσιώδεις επαναστάσεις, αλλά μοντέρνες αντιλήψεις για οικολογική ευαισθησία. Μερικές μούντζες και μπινελίκια στο Σύνταγμα, δυο γλάστρες στο μπαλκόνι και οι κυριακάτικες εξορμήσεις αναδάσωσης, μόλις οι οικολόγοι και τα ΜΜΕ σαλπίσουν το κάλεσμα, αρκούν».


Αυτές είναι πάνω κάτω οι προτάσεις τους. Πάντα μέσα στο πλαίσιο της αστικής νομιμότητας. Πάντα μέσα στο στημένο τους παιχνίδι, που έχει προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο «πράσινος καπιταλισμός». Ακίνδυνος, ανεύθυνος, ανέξοδος. Η «λύση» του αποζητά μερικά «μερεμέτια» στο σύστημα. Λίγο πράσινο παραπάνω, μερικοί ρύποι λιγότεροι, κάποια μέτρα προστασίας για την άγρια πανίδα, κ.ο.κ. και φυσικά προτροπή στον εθελοντισμό. Που αποτελεί στάχτη στα μάτια, παραμύθιασμα, ελεγχόμενη πολιτική και κοινωνική κατεύθυνση εγκλωβισμού στο σύστημα. Ασπιρίνη αντί για χειρουργική επέμβαση.

Αν δε δούμε τον αγώνα για την οικολογία πέρα από τα στενά περιβαλλοντολογικά πρότυπα των καθεστωτικών ιδεολογιών, τότε γινόμαστε κι εμείς συμπληρωματική δύναμη του συστήματος και στήριγμα των επιτηδείων που κονομάνε οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά από τη λαϊκή ευαισθησία.
Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

11/8/08

Ρ. ΚΑΡΑΤΖΙΤΣ: από υπερασπιστής των Σέρβων, διωκόμενος σαν «εγκληματίας»



Όταν πριν από λίγες εβδομάδες, σχηματιζόταν το νέο αντιεθνικιστικό κυβερνητικό μέτωπο, κανείς δεν περίμενε ότι οι εξελίξεις θα ήταν τόσο γρήγορες.Αποδεικνύοντας το εύρος της επιρροής του ευρωατλαντισμού στην κατακερματισμένη από τους βομβαρδισμούς Σερβία, οι σημερινοί ηγέτες του «Σοσιαλιστικού Κόμματος (SPS)» -το κόμμα που ίδρυσε ο αποθανών κατηγορούμενος στην Χάγη για «εγκλήματα πολέμου», Μιλόσεβιτς-, με δικαιολογία την διαφωνία τους με την σταθερή αντίθεση των Εθνικιστών του «Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος (SRS)» στην «Ε».Ε., προχώρησαν στην συγκρότηση κυβέρνησης με τους δυτικόφιλους φιλελεύθερους του προέδρου της Σερβίας, Τάντιτς.



Μαζί μάλιστα με τους σοσιαλιστές, προεκλογικά και μετεκλογικά συνασπίστηκαν και τα άλλα κατάλοιπα του τιτοϊσμού, όπως το κόμμα των απόστρατων, γεγονός που σημαίνει ότι οι σοσιαλιστές, εκμεταλλευόμενοι την κληρονομιά του Μιλόσεβιτς, τους χρησιμοποίησαν σε συνδυασμό για να αντλήσουν εκλογική δύναμη με πατριωτική ρητορική. Και με αυτό τον τρόπο, απορρόφησαν τμήμα των Σέρβων που όντας απογοητευμένοι και αντιδρώντες για την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, θα υποστήριζαν τους Εθνικιστές, δίνοντάς τους την απαραίτητη εκλογική ώθηση ώστε να καταλάβουν αυτόνομα την εξουσία.




Κατόπιν τούτου, και με δεδομένη την ένταξη των σοσιαλιστών στο στρατόπεδο των «ευρωπαϊστών», έτσι όπως αυτή εκφράστηκε από τον ίδιο τον προϊστάμενο του κόμματός τους, Ίβιτσα Ντάτσιτς (που σήμερα είναι και… υπουργός εσωτερικών!!!), δηλώνοντας: «Με τους Εθνικιστές, δεν υπάρχει κοινή άποψη όσον αφορά θέματα-κλειδιά, όπως η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», οι εξελίξεις με την σύλληψη του καταζητούμενο Ράντοβαν Κάρατζιτς, μόνο σαν κεκαλυμμένα αναμενόμενες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Οι Εθνικιστές, είχαν ήδη συγκρίνει την δήλωση των σοσιαλιστών, με την πάγια θέση της «Ε».Ε. που μέσω του επιτρόπου Όλι Ρεν, έχει καταστήσει σαφές ότι «η ευρωπαϊκή πορεία της Σερβίας, περνά μέσα από την έκδοση στα διεθνή δικαστήρια, των Κάρατζιτς και Μλάντιτς», προέδρου και στρατηγού των Σέρβων της Βοσνίας αντίστοιχα.




Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς, συνέδεσε το όνομά του με τον Σερβικό Εθνικισμό, μη όντας ο ίδιος εξ’ αρχής Εθνικιστής, αλλά εκ των πραγμάτων. Η οικογένειά του, κατάγεται από το Μαυροβούνιο (ανατολική Ερζεγοβίνη) κι ο πατέρας του ήταν μέλος των βασιλοφρόνων πατριωτών Τσέτνικς, γεγονός που επί του κομμουνιστικού καθεστώτος του δικτάκτορα Τίτο, τον οδήγησε στην φυλακή για το μεγαλύτερο μέρος που ο γιός του Ράντοβαν, διήνυε την παιδική και νεανική του ηλικία. Συνιδρύοντας και προεδρεύοντας του «Σερβικού Δημοκρατικού Κόμματος», με το οποίο κατόρθωσε να κερδίσει την εύνοια των Σέρβων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και εκείνων που ζουν στην σημερινή επικράτεια της Κροατίας, οι οποίοι και τον ανέδειξαν σε ηγέτη τους. Βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κατακερματισμό της Γιουγκοσλαβίας και κυβέρνησε από το 1992 ως το 1996, το ανεξάρτητο κράτος της Βοσνίας, το οποίο τυραννήθηκε από εσωτερικές πολεμικές συρράξεις και την εφαρμογή έντονων στρατιωτικών πιέσεων εξωγενών παραγόντων (ΟΗΕ, Κροάτες, ΗΠΑ). Στάθηκε σθεναρά κι αδιαλείπτως στο πλευρό των Σερβοβόσνιων, απέναντι των επιβουλών του ευρωατλαντισμού που χρησιμοποιούσαν τους Κροάτες και τους μουσουλμάνους κατοίκους για να παρέμβουν σκανδαλωδώς στο εσωτερικό της χώρας εναντίον του.




Κι αυτό ήταν που τελικά, τον κατέστησε προστάτη του λαού του, στα μάτια της πλειονότητας των Σέρβων της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας.Ενώ για τους αντιπάλους του θεωρείται «εγκληματίας», για τους περισσότερους ομοεθνείς του είναι σχεδόν Ήρωας και ταυτίζεται απόλυτα -σε μεγαλύτερο βαθμό κι από τον ίδιο τον Μιλόσεβιτς-, με τις δυσοίωνες περιπέτειες και τον αγώνα του Έθνους του τα τελευταία αυτά χρόνια, διότι εν μέσω σοβαρών ένοπλων συγκρούσεων εκείνος στάθηκε πράγματι στο ύψος ενός Εθνικού κυβερνήτη. Χαρακτηριστικό της λαϊκής εκτίμησης που έχαιρε, είναι πως μέχρι την σύλληψή του (που κρατήθηκε κρυφή για 3 ημέρες), παρότι δεν διέθετε κάποιο μέσον ή εξουσία, κινούταν ελεύθερα στην Σερβία όντας καταζητούμενος, ενώ αναφέρθηκε πως στο καφενείο που σύχναζε αλλά και το νοσοκομείο που εργαζόταν με ψεύτικη ταυτότητα, υπήρχε αναρτημένο… το πορτρέτο του!



Αυτό μάλιστα, έκανε τις περασμένες φιλελεύθερες κυβερνήσεις, να μην έχουν το πολιτικό σθένος για την σύλληψή του, καθώς το κόμμα του προηγούμενου πρωθυπουργού της Σερβίας, Κοστούνιτσα, ήταν το «Σερβικό Δημοκρατικό κόμμα» -δηλ το αντίστοιχο του δικού του στην Βοσνία, στην σημερινή επικράτεια της Σερβίας. Σημειώνεται μάλιστα, ότι ο Κοστούνιτσα και το επιτελείο του που αποτελείται από «ευρωπαϊστές» κι ανήκει στην «μετριοπαθέστερη», φιλελεύθερη πτέρυγα, ενώ ο Κάρατζιτς προέδρευε μέχρι το 1996 με έντονο πατριωτισμό κι πολιτική αντίθετη του «ευρωπαϊσμού».



Η σύλληψή του, έγινε εν μέσω θριάμβων των περισσοτέρων υποτακτικών των ΗΠΑ, μέσα αλλά κι έξω από την Σερβία. Στην Ελλάδα την χαιρέτησε το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥ.ΡΙΖΑ. και η υπουργός εξωτερικών, Ντ.Μπακογιάννη, που δήλωσε ότι «η Σερβία σταθερά κλείνει το κεφάλαιο του προβληματικού παρελθόντος και μπαίνει με μια νέα δυναμική στην ευρωπαϊκή της πορεία. Και αυτό κατά την άποψή μας είναι ιδιαίτερα θετικό». Την ίδια ώρα, οι Εθνικιστές στην Σερβία προχωρούσαν σε έντονες διαμαρτυρίες έξω από το Κοινοβούλιο, αλλά και την πρεσβεία της Τουρκίας ενώ χαρακτήρισαν «ειδεχθή προδοσία» την σύλληψη του Σερβοβόσνιου ηγέτη. Οι διεθνιστές και τα ανδράποδα της ευρωατλαντικής δύσης, πιστεύουν πως κατάφεραν να πλήξουν καίρια το Εθνικιστικό ρεύμα της χώρας. Η πορεία όμως του Εθνικισμού στην Σερβία, αποδεικνύει ότι είναι ένα ρεύμα που δεν πλήττεται με τέτοιες διώξεις. Αντιθέτως, αναζωπυρώνει καθώς αυτό που συμβαίνει είναι πτώση του όποιου προσωπείου διαθέτει, το καθεστώτος-διώκτης τους…

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

8/8/08

Η Ελλάδα που θέλουμε και το ψευτορωμαίϊκο

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στο φυλάκιο «ΝΙΚΗ», στα σύνορα, στην Πράσινη Γραμμή στην Λευκωσία και στις Θερμοπύλες. Η φλόγα μιας Αντίστασης ΕΘΝΙΚΗΣ έχει ανάψει σε ολόκληρη την χώρα και τρεμοσβήνει πλέον ο φανταχτερός προβολέας ο ψεύτικος, ο κίβδηλος, ο κάπηλος ενός δήθεν πατριωτισμού με… σωφροσύνη και σύνεση.»

Στον καιρό της Siemens και του σκανδάλου της εξαγοράς των εταιριών «Γερμανός», στις ημέρες τις θλιβερές του νόμου περί ευθύνης υπουργών και της παραγραφής, σε μια εποχή όπου τα «τσιράκια» του Μητσοτάκη στα χρόνια(1990 -1993) της μεγάλης κρίσεως για το όνομα των Σκοπίων, παριστάνουν τους… Μακεδονομάχους! Μέσα σε μια τέτοια εποχή ήλθε το καθόλου πρωτότυπο αποτέλεσμα μίας ακόμη δημοσκοπήσεως, που και αυτή δείχνει την απαξία του λαού για τους πολιτικούς και τους πάτρωνές του.

Αντιγράφω και σας παραθέτω: «Πλήρη απαξίωση της πολιτικής ζωής της χώρας, διαπιστώνει γκάλοπ που διενήργησε τις τελευταίες ημέρες η RASS… Συγκεκριμένα, το 45% δεν θεωρεί κανέναν πολιτικό ικανό να εξυγιάνει την πολιτική ζωή του τόπου.» Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά λίγοι, εάν θέλετε και ελάχιστοι, εάν θέλετε (έστω και ένας (ΑΡΚΕΙ!) Έλληνας) αποφασίζουν να αντιδράσουν στην πρωτοφανή πρόκληση να έλθουν οργανωμένα δίκην εισβολής πλήθη σκοπιανών για να εορτάσουν την επανάσταση του Ίλιντεν… μέσα στην Ελληνική πατρίδα! Λίγες ημέρες πριν σπάνε τα αγάλματα δύο Μακεδονομάχων σε μία επίδειξη θράσους, έχοντας πλήρη επίγνωση της παθητικής στάσεως από αυτό το «χάρτινο κοκοράκι», που λέγεται ελληνικό κράτος, για να θυμηθούμε τον Περικλή Γιαννόπουλο.

Μάλιστα, για να προλάβουν κάθε εκδήλωση ΕΘΝΙΚΗ, βάζουν τους έγκυρους προπαγανδιστές τους να λένε δεξιά και αριστερά ότι κάθε αντίδραση στην εισβολή και τις προκλήσεις των Σκοπιανών θα… εκθέσει την χώρα μας! Μάλιστα, ο πρόεδρος Καρατζαφέρης δηλώνει ότι θα διαγράψει από το κόμμα του όποιον συμμετάσχει στις εκδηλώσεις αυτές.Ιδού η χρησιμότης, λοιπόν, του κόμματος αυτού για το κατεστημένο… Στις κρίσιμες στιγμές αντί να είναι πρωτοπόρο ως όφειλε απέναντι στους ψηφοφόρους του, αντίθετα επιχειρεί να πνίξει κάθε αντίδραση. Εξαιρετικά χρήσιμο για το σύστημα να υπάρχει ένα κόμμα μαϊμού- εθνικιστικό. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και τυγχάνει και τόσο μεγάλης υποστηρίξεως και προβολής. Πέρα από τους «σώφρονες» …πατριώτες, οι οποίοι συνιστούν φρονιμάδα, δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους ΥΠΟΤΑΓΗ, έχουμε και τις ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ από τις εφημερίδες του συστήματος.

Η μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας τρεις ημέρες μόλις πριν τις 20 Ιουλίου του 2008 γράφει (οι υπογραμμίσεις δικές μας): «Ραντεβού θερμοκέφαλων στη Μελίτη Φλώρινας, Ένα παραδοσιακό πανηγύρι που κινδυνεύει να γίνει πεδίο συγκρούσεων μεταξύ «Αιγαιατών» και Χρυσαυγιτών…Εθνικιστικό ραντεβού σε ένα γραφικό χωριό της Φλώρινας, τη Μελίτη, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα, δίνουν για τις 20 Ιουλίου εθνικιστές και θερμοκέφαλοι πατριώτες της μιας και της άλλης πλευράς…Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των «Αιγαιατών» και η εγρήγορση που παρατηρείται στο στρατόπεδο των Χρυσαυγιτών έχουν προβληματίσει την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας…Για παν ενδεχόμενο, οι επικεφαλής του Μεγάρου της Κατεχάκη έχουν δώσει εντολή στις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις να υπάρχει αυξημένη επαγρύπνηση…Παρ΄ ότι η παρουσία της αστυνομίας για ευνόητους λόγους αναμένεται να είναι διακριτική και ιδιαιτέρως… προσεκτική, κυρίως σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των σκοπιανών επισκεπτών, στην περίπτωση των θερμοκέφαλων ημεδαπών που θα θελήσουν να ταξιδέψουν στη Φλώρινα, όχι για να γνωρίσουν τις φυσικές ομορφιές αλλά για να προκαλέσουν επεισόδια, τα πλάνα αλλάζουν…»

«Τα πλάνα αλλάζουν» γράφει ο δημοσιογράφος, ο έγκυρα πληροφορημένος από πηγές του υπουργείου δημοσίας τάξεως. ΑΛΛΑΖΟΥΝ εις ό,τι αφορά τους Έλληνες, οι οποίοι θα σκεφθούν να αντιδράσουν. Μπλόκα στήνονται παντού. Όχι για τους Σκοπιανούς, που αμφισβητούν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, αλλά για τους… Έλληνες! Τελικά δεν τους πέρασε και έγιναν τα όσα έγιναν, τα οποία και γνωρίζετε πολύ καλά.Στο μέτρο που συμβάλλαμε σε αυτή την Εθνική αντίδραση, που σίγουρα δεν ήταν αρκετή, ήταν ένα τίποτα, αισθανόμαστε Υπερήφανοι. Δεν πέρασαν ούτε τα «μπλόκα», ούτε οι απειλές κάποιων κυρίων μέσα από τα έγκυρα δημοσιεύματά τους. Θέλανε λέει να προστατέψουν την εξωτερική πολιτική της χώρας!… Και την ίδια ημέρα που έστηναν μπλόκα για να μη σταματήσουν οι Έλληνες πατριώτες τους υβριστές της Ιστορίας μας, ένας υπουργός των Σκοπίων βρισκότανε στα κατεχόμενα της Κύπρου για να τιμήσει την σφαγή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων, για να τιμήσει την επέτειο του Αττίλα… Ιδού η σχετική είδηση: «Τα Σκόπια προχώρησαν σε μία πρωτοφανή εχθρική ενέργεια κατά της Ελλάδος. Απέστειλαν επίσημη αντιπροσωπεία στα κατεχόμενα της Κύπρου για τους εορτασμούς της επετείου της εισβολής, με επικεφαλής Υπουργό.»

Ωραία εξωτερική πολιτική! Πολιτική που κινδυνεύει από τους Χρυσαυγίτες! Μια τέτοια πολιτική καλύτερα να κινδύνευε ακόμη περισσότερο, καλύτερα μάλλον να μη υπήρχε καθόλου.Λίγες ώρες αργότερα με το βασίλεμα του ήλιου στη Λευκωσία εκατοντάδες νέοι κάνουν πορεία διαμαρτυρίας προς το οδόφραγμα του Λήδρα Παλλάς εκεί είναι και οι Χρυσαυγίτες από την Φλώρινα μέχρι την Κύπρο σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Η φλόγα μιας αντίστασης ΕΘΝΙΚΗΣ έχει ανάψει σε ολόκληρη την χώρα και τρεμοσβήνει πλέον ο φανταχτερός προβολέας ο ψεύτικος, ο κίβδηλος, ο κάπηλος ενός δήθεν πατριωτισμού με… σωφροσύνη και σύνεση.

Μία ημέρα μετά στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA στην πρωινή πολιτική εκπομπή ο υπογράφων το κείμενο αυτό καλείται να απαντήσει για την παρουσία των Εθνικιστών στο φυλάκιο Νίκη. Και τι δεν ακούγεται σε αυτή την εκπομπή; Ότι είμαστε… παράνομοι(!), ότι εκθέτουμε την χώρα και άλλα πολλά… Όταν μετά το τέλος της εκπομπής διαμαρτύρομαι έντονα ο παρουσιαστής με έμφαση μου τονίζει, αν και ολίγον ταραγμένος, ότι δεν πρέπει να παραπονούμαι γιατί μου έδωσε 15 λεπτά… Τόσο μεγάλη έπαρση τους έχει πιάσει, που νομίζουν ότι μπορούν να υβρίζουν τον καθένα δίνοντας του τηλεοπτικό χρόνο! Ε, όχι κύριοι, υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν ακόμη υποταχτεί στην εξουσία σας, που δεν έχουν ακόμη προσκυνήσει τον Μαμωνά της τηλεοπτικής εξουσίας σας. «Θα έλθει κάποτε ο δαίμονας στα σπίτια σας και τα κέρατά του θα βγαίνουν από τα κεραμίδια» είχε προφητεύσει ο Πατρο-Κοσμάς! Είχε προφητεύσει ακόμη και κάτι άλλο: «θα έρθει πρώτα ένα ψευτορωμαίικο, να μη το πιστέψετε θα έρθει κι άλλο…»

Σε αυτές τις μέρες λοιπόν της από μια μεριά θλιβερές για ό,τι συμβαίνει, αλλά και από την άλλη λαμπρές γιατί βρέθηκαν κάποιοι επιτέλους να αντισταθούν διαβάζουμε και την είδηση: «ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ (16/7/2008): Στόχος ασυνείδητων έγινε το μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες το οποίο καλύφθηκε από συνθήματα που γράφτηκαν με κόκκινη μπογιά.»

Εκεί καταντήσαμε και αυτό το τελευταίο δεν μπορεί παρά να μας θυμίσει τον λόγο τον καθαγιασμένο του Περικλή Γιαννόπουλου: «Ή ΕΛΛΑΣ Ή ΤΕΦΡΑ!» Που σημαίνει: Θέλουμε μια Ελλάδα Ελληνική, Δυνατή και Υπερήφανη, μια Ελλάδα χωρίς προδότες και προσκυνημένους και αυτή την Ελλάδα και ΜΟΝΟ σεβόμαστε και τίποτε άλλο!

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ - Γ.Γ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Αναρτήθηκε από Σπάρτακος

4/8/08

4η Αυγούστου 1936 – Ένα Εθνικό Ολοκληρωτικό Καθεστώς


Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου υπήρξε ένα εθνικό ολοκληρωτικό καθεστώς, το οποίον κατήργησε τον κοινοβουλευτισμό, απαγόρευσε τα κόμματα και ένωσε τον Λαό!


Η μεταβολή έτυχε της λαϊκής αποδοχής και επανατοποθέτησε τα πράγματα στη σωστή του βάση. Το κράτος έγινε κράτος, η νεολαία απέκτησε όραμα και ιδανικά και η εργατική και η αγροτική τάξη ξέφυγε από τα νύχια των εργατοπατέρων - αγροτοπατέρων πολιτικάντηδων και του διεθνούς κομμουνισμού, και βρήκε στο πρόσωπο του Μεταξά έναν αρωγό των δικαίων της.


Επί 4ης Αυγούστου καθιερώθηκε η κοινωνική ασφάλιση και ιδρύθηκε το Ι.Κ.Α. Καθιερώθηκε το 8ωρο και επεβλήθη η άδεια των εργαζομένων. Η Ελλάς συμμετείχε στο υπό τη γερμανική αιγίδα πρόγραμμα «Χαρά και Εργασία». Καταπολεμήθηκε και εξαρθρώθηκε ο κομμουνισμός. Ιδρύθηκε το Εθνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Εκσυγχρονίσθηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Ο Μεταξάς με τον διορατικό στρατιωτικό νου του έβλεπε τον μεγάλο πόλεμο που ερχόταν στην Ευρώπη και προετοιμάστηκε γι’ αυτόν. Κορυφαίο έργο του καθεστώτος ήταν η οργάνωση της νεολαίας σε πανελλαδικό πλαίσιο σε έναν οργανισμό, την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, την θρυλική Ε.Ο.Ν. Οι νέοι της Ε.Ο.Ν. θα ήσαν οι δημιουργοί του έπους του 1940.


Ο Μεταξάς στο θέμα της Ε.Ο.Ν. είχε δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα. Το εθεώρη προσωπικό του έργο, έργο ζωής. Ομοίως καλλιεργήθηκαν και προστατεύτηκαν τα γράμματα και οι τέχνες. Οι κολοσσοί των γραμμάτων και των τεχνών του Μεσοπολέμου ύμνησαν και έκλαψαν για τον θάνατο του Μεταξά. Περιέχονται και αυτά τα γραπτά στον τύπο της εποχής, φυσικά όμως δεν συμφέρει να τα γνωρίζει ο κατά τα άλλα ενήμερος ελληνικός λαός.


Το νέο καθεστώς βεβαίως δεν εχαρακτηρίζετο μόνο από τις επηυξημένες εξουσίες του πρωθυπουργού ή ( κατά την φρασεολογία του καθεστώτος ) Αρχηγού και Εθνικού Κυβερνήτου. Υπήρχε και έτερος ισχυρός πόλος εξουσίας, το Παλάτι. Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ έβλεπε την 4η Αυγούστου σαν μία προσωρινή μεταβολή και δεν ενστερνίζετο τις ιδέες του Ιωάννη Μεταξά. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ε.Ο.Ν. έφερε αρκετά προσκόμματα. Πολύ δε περισσότερο κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής έφερε αντιρρήσεις και άφησε λίγα περιθώρια ελιγμών στον Μεταξά.


Ο Γεώργιος δεν ήτο απλώς αγγλόφιλος. Θα μπορούσε χωρίς ενδοιασμό να χαρακτηρισθεί ως αγγλόδουλος. Η υποβόσκουσα αντιπαλότητα μεταξύ του Εθνικού κράτους του Ιωάννη Μεταξά και της Αυλής θα διαρκέσει έως και το 1940.


Τα χαρακτηριστικά της 4ης Αυγούστου ομοίαζαν με τα χαρακτηριστικά τόσον του ιταλικού Φασισμού όσο και του γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού. Μόνο που το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν προήλθε από τον πολιτικό αγώνα ενός επαναστατικού κινήματος ή κόμματος όπως συνέβη σε Ιταλία και Γερμανία. Βεβαίως ο Μεταξάς, αν μελετήσει κανείς τις σκέψεις του στα κείμενά του, τους λόγους του και πολύ περισσότερο στο τετράδιο σκέψεων και το ημερολόγιό του, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένας συντηρητικός επαναστάτης.


Ο Ιωάννης Μεταξάς προσέφερε τεράστιο έργο και ήτο ένας εξαιρετικός στρατιωτικός και πολιτικός νους. Λίγο πριν την έκρηξη του πολέμου του 1940 προετοίμαζε το Σύνταγμα και τις Αρχές ενός νέου καθεστώτος. Η πορεία ανετράπη από τον πόλεμο και πολύ περισσότερο από τον απροσδόκητο και ύποπτο θάνατό του τον Ιανουάριο του 1941. Λέγεται με μεγάλη βάση αληθείας ότι «τον φάγανε οι Άγγλοι». Εξήντα χρόνια μετά, το ευκολότερο για τους εχθρούς των εθνικών ιδεών είναι το «ανάθεμα» στον Μεταξά και στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Δεν πρέπει να γνωρίσει ο λαός ότι στα τέσσερα και πλέον χρόνια διακυβερνήσεως Ιωάννου Μεταξά και καθεστώτος 4ης Αυγούστου η Ελλάς εγνώρισε την πρόοδο και την δόξα.


Το καθεστώς του Μεταξά σύμφωνα με την πολιτική ορολογία θα χαρακτηρισθεί ως δικτατορία. Εξετάζοντας όμως επισταμένα το έργο, τις ιδέες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να γίνει σε ένα μικρό άρθρο, μας επιτρέπεται να χαρακτηρίσουμε την 4η Αυγούστου ως μια εθνική επανάσταση. Τα κείμενα και οι λόγοι του Ιωάννου Μεταξά διαπνέονται από έναν ακραιφνή εθνικιστικό λόγο με σαφή τον κοινωνικό προσανατολισμό και τις ιδέες της κοινωνικής δικαιοσύνης.


«…Ημείς δεν είμεθα δικτατορία στρατιωτική, που επιβάλλεται με την βίαν. Είμεθα ημείς Κυβέρνησις Εθνική, που εκφράζει την θέλησιν του Λαού και που σκοπόν έχει να αποδώση εις τον Λαόν το καλό, το μεγαλύτερο καλό. Παρ’ όλες τις οικονομικές μας δυσχέρειες και όλες τις δυσκολίες, που συναντούμε σε κάθε βήμα από την σπατάλη και την κραιπάλη του παρελθόντος, που δεν άφησαν τίποτε που να μη το σκορπίσουν στους τέσσαρας ανέμους, σκεφθήκαμε με όλα ταύτα και είπαμε ότι ένα πράγμα μας επιβάλλεται, όπως-όπως μας επιβάλλεται. Η προστασία δια τους ενδεείς και τους πτωχούς, δι’ εκείνους ου πάσχουν χειρότερα από κάθε άλλον εις την ζωήν αυτήν, να τους εξασφαλίσουμε τουλάχιστον ένα πιάτο ζεστό φαγητό και ένα κρεββάτι εις το νοσοκομείον αν αρρωστήσουν…»
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Αναρτήθηκε από Σπάρτακος