21/4/11

Η Οικονομία επί Γεωργίου Παπαδόπουλου: Kάντε συγκρίσεις...!

Θα οργιάσουν και πάλι τα ΜΜΕ της χώρας για την επέτειο της… επάρατης επταετίας, στην οποία δυστυχώς πλέον γι’ αυτούς δεν μπορούν να χρεώσουν όλα τα κακά, που μαζεύτηκαν μέσα στα 37 χρόνια της μεταπολιτευτικής τους δημοκρατίας!


Σίγουρα το καθεστώς της 21ης Απριλίου έφταιξε και έφταιξε προπαντός γιατί υπήρξαν αυτά τα 37 χρόνια του εθνικού κατήφορου, της δημόσιας διαφθοράς και της ηθικής κατάπτωσης ενός ολόκληρου Έθνους.


Ποια ήταν η εικόνα της Οικονομίας επί διακυβερνήσεως της Χώρας μας από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο;

Α) Επετεύχθη η οικονομική μεταρρύθμισις, μέσω του προγραμματισμού και των 316 θεσμικών μέτρων, μέσω των οποίων έγιναν οι μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταβολές στην Ιστορία της Ελληνικής Οικονομίας.

Β) Το Εθνικό Εισόδημα ήταν το 1967 στα 774 δολάρια κατά κεφαλήν, έφθασε το 1973 στα 1.830 δολάρια. Προσαυξήθηκε δηλ. 1,5 φορές εντός 6 ετών, με μέσο όρο ετήσιας αυξήσεως 8 – 8,5%. Η αύξησις αυτή υπήρξε η μοναδική και μεγαλύτερη του Εθνικού μας Βίου.

Γ) Το Εθνικόν μας νόμισμα – η δραχμή – κατέστη το σκληρότερο νόμισμα του κόσμου. Από την 10η θέση, στην οποία παρελήφθη το 1967, έφθασε στην πρώτη θέση διεθνώς σε αγοραστική δύναμη, καθ’ όλη την διάρκεια της Επαναστατικής Επταετίας. Αποτέλεσμα υπήρξε η ανατίμησή της κατά 10% (27 δραχμές το δολάριο) από την κυβέρνηση Μαρκεζίνη την 20-10-1973. Αυτό συνέβη για πρώτη και μοναδική φορά στην νεοελληνική ιστορία.

Δ) Ο τιμάριθμος υπήρξε ο μικρότερος παγκοσμίως, με μέσο ετήσιο ρυθμό αυξήσεως 2,6% πράγμα που επετεύχθη να διατηρηθεί και κατά την διεθνή οικονομική κρίση των ετών 1972-1973.

Ε) Ο μέσος όρος παραγωγικότητος της Οικονομίας ανά έτος υπήρξε 7,5% καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στις Χώρες του ΟΟΣΑ.

ΣΤ) Οι επενδύσεις ήταν οι υψηλότερες που έγιναν ποτέ. Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως των ιδιωτικών ήταν 10,7% (100% συνολική αύξηση) και των Δημοσίων 10,9% (80% συνολική αύξηση). Επίσης, επετεύχθη ο άθλος του Επαναπατρισμού του Ελληνικού κεφαλαίου σε ποσοστό 70%!

Ζ) Ο πληθωρισμός διετηρήθη καθ΄ όλην την Επαναστατική περίοδο κάτω του 3%, ενώ ακόμη και κατά την πετρελαϊκή κρίση του 1973 συνεκρατήθη στα χαμηλότερα επίπεδα της Ευρώπης. Επίσης το Δημόσιο Χρέος διετηρήθη στο 22% του ΑΕΠ μόνο! (Η ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο στην Ελληνική κοινωνία. Χάρισε τα δάνεια των εξαθλιωμένων αγροτών μας, τους έφτιαξε δρόμους, τους πρόσφερε σχεδόν δωρεάν αγροτικά μηχανήματα. Αγόρασε για την ασφάλεια του Έθνους αεροπλάνα και υποβρύχια ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ. Κατασκεύασε Νοσοκομεία, προσέφερε 150.000 σπίτια σε Δημόσιους Υπαλλήλους με δάνεια που είχαν ελάχιστο τόκο και κυρίως χωρίς “ΜΙΖΕΣ”. Όσο για θέμα λαθρομετανάστευσης και εγκληματικότητος, που σήμερα οργιάζει, κοιμόταν ο Ελληνικός Λαός “με ανοικτές τις πόρτες” στην κυριολεξία).

Η) Επετεύχθη δημοσιονομική μεταρρύθμιση, με πάταξη της φοροδιαφυγής, απαλλαγή από φόρους των χαμηλών εισοδημάτων, την μείωση κατά 33% της φορολογίας μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, την κατάργηση φόρων ακινήτων, με συνέπεια οικοδομικό οργασμό, την απαλλαγή από φόρους και δασμούς στα καύσιμα και υλικά των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, την ρύθμιση της φορολογίας των ναυτιλιακών επιχειρήσεων κ.λπ. Το 1967 ο Προϋπολογισμός παρελήφθη με έλλειμμα 500.000.000 δραχμών. Το 1975 παρεδόθη με πλεόνασμα 4.700.000 δραχμών!