Τις τελευταίες ημέρες παρατηρούμε μία σφοδρή διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και μεταφορέων σχετικά με την προοπτική της απελευθέρωσης των αδειών φορτηγών Δ.Χ. και εν συνεχεία και των υπολοίπων κλειστών επαγγελμάτων, που αποτελεί απαίτηση εδώ και αρκετά χρόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς μόνον η Ελλάδα επιμένει να μην απελευθερώνει τα επαγγέλματα αυτά.
Πέραν της ευρωπαϊκής πίεσης, η κυβέρνηση επικαλείται και την πιθανολογούμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά δύο περίπου ποσοστιαίες μονάδες μόνον λόγω της απελευθέρωσης των αδειών φορτηγών και της συνεπαγόμενης μείωσης του κόστους των μεταφορών λόγω αυξημένου ανταγωνισμού. Αμφιβάλλουμε πολύ για την εκτίμηση αυτή, διότι μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, όπου εφαρμόστηκαν νεοφιλελεύθερες πρακτικές οδηγηθήκαμε μετά από σύντομο χρονικό διάστημα σε ολιγοπωλιακές καταστάσεις και έκρηξη τιμών. Θυμίζουμε την απελευθέρωση των τιμών των καυσίμων επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη – Μάνου – Ανδριανόπουλου και την αύξηση μέσα σε πολύ λίγο χρόνο της τιμής της βενζίνης κατά 50 δραχμές.
Στην ελληνική πραγματικότητα ο Έλληνας φορτηγατζής χρεώνει πολύ χαμηλές τιμές κομίστρων. Ενδεικτικά, ένας μεταφορέας κοινού φορτίου που αναχωρεί από την Αθήνα για την Ιταλία για να παραλάβει, π.χ. ποτά και βρίσκεται στον δρόμο επί μία εβδομάδα, χρεώνει γύρω στις 3.000 ευρώ και το κέρδος του κυμαίνεται γύρω στα 250 ευρώ. Μία ξένη μεταφορική εταιρεία που θα αναλάβει το ίδιο δρομολόγιο δεν θα χρεώσει λιγότερο από 5.500 – 6.000 ευρώ, άρα, η απελευθέρωση μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σε σημαντική επιβάρυνση των μεταφορικών εξόδων των επιχειρήσεων. Είναι βέβαιο ότι, εντός ολίγων ετών, οι μεγάλες εταιρείες που θα καταλάβουν την ελληνική αγορά θα εξαφανίσουν τους μικρούς μεταφορείς και θα συστήσουν ολιγοπώλια. Το κράτος, από απόψεως εσόδων, θα χάσει σημαντικά ποσά διότι οι εταιρείες αυτές θα έχουν έδρα στο εξωτερικό και θα φορολογούνται εκεί, σε αντίθεση με τον Έλληνα φορτηγατζή που φορολογείται αγρίως και μάλιστα, όχι βάσει του τζίρου, αλλά βάσει του ωφέλιμου φορτίου του φορτηγού.
Βέβαια, από την μεριά των φορτηγατζήδων υπάρχουν κάποια ισχυρά συμφέροντα τα οποία «βολεύονται» από την σημερινή κατάσταση και μιλάμε για τους βυτιοφορείς, οι οποίοι είναι και αυτοί που παρασύρουν και τους υπόλοιπους «μικρούς» του κλάδου στην απεργία, όταν οι ίδιοι αδιαφορούσαν πλήρως για τους συναδέλφους τους σε ανάλογες απεργιακές κινητοποιήσεις σε προηγούμενα έτη. Οι βυτιοφορείς έχουν αναλάβει την μεταφορά των καυσίμων για λογαριασμό των εταιρειών στα πρατήρια και δεν είναι λίγοι αυτοί που βγάζουν και δεύτερο μεροκάματο με όχι και τόσο νόμιμες πρακτικές σε βάρος των πρατηριούχων. Αυτοί θα είναι και οι μεγάλοι χαμένοι της απελευθέρωσης του επαγγέλματος αφού οι εταιρείες πετρελαιοειδών θα έχουν πλέον την δυνατότητα να διακινούν με δικά τους φορτηγά τα καύσιμα.
Εφ’ όσον η απελευθέρωση αποτελεί κοινοτική απαίτηση και δεν μπορεί να αποφευχθεί, πρέπει αυτή να δρομολογηθεί μεταξύ των επαγγελματιών του κλάδου ώστε να περιοριστεί κατά το δυνατόν η διείσδυση των ξένων εταιρειών και συμφερόντων. Αποτελεί, δε, υποχρέωση της κυβέρνησης να αποζημιώσει τους οδηγούς που αγόρασαν μία άδεια τα τελευταία έτη, πουλώντας μάλιστα, σπίτια και οικόπεδα και διαπιστώνουν τώρα ότι η περιουσία τους απαξιώνεται παντελώς.
Περαιτέρω, αυτό που προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η σπουδή της κυβέρνησης να προωθήσει το επίμαχο νομοσχέδιο στην μέση του καλοκαιριού με όρους διαφορετικούς από αυτούς που είχαν συμφωνηθεί με τους επαγγελματίες οδηγούς. Κατά την γνώμη μας, είναι εμφανής η πρόθεση της κυβέρνησης να παρασύρει τους φορτηγατζήδες σε σύγκρουση με την κοινωνία, να τους εκθέσει και να τους απαξιώσει έχοντας σαν αρωγό και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Η στάση δε αυτή ίσως να αποκαλύπτει και την κρυφή προτίμηση των κυβερνώντων προς τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που ορέγονται την ελληνική αγορά. Κατ’ επέκτασιν, προτείνουμε στις στοιχηματικές εταιρείες να ξεκινήσουν από τώρα τον εξής στοιχηματικό διαγωνισμό: Ποιοι «τσίφτηδες» Έλληνες πολιτικοί θα συμμετάσχουν στα επιχειρηματικά σχήματα που θα αλώσουν σύντομα τις ελληνικές μεταφορές; Ο ευρών αμοιφθήσεται.
κείμενο: Ευρύλοχος - Ε.Ν.ΕΡΓΑ Πυρήνας Μαγνησίας
