Με νέα ερώτηση επανέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα
της αναρτήσεως των Δασικών Χαρτών, ο βουλευτής Μαγνησίας Παναγιώτης Ηλιόπουλος.
Συγκεκριμένα,
μετά την ανάρτηση των Δασικών Χαρτών στους διάφορους νομούς της χώρας και
κατά τη διάρκεια της περιόδου άσκησης των αντιρρήσεων επί του περιεχομένου
αυτών από τους θιγόμενους πολίτες αλλά και από τους εμπλεκόμενους στην
εξυπηρέτηση αυτών Τεχνικούς Συμβούλους, διαπιστώθηκαν αναρίθμητες περιπτώσεις
στις οποίες πρυτανεύει η προχειρότητα. Έτσι εκτάσεις οι οποίες αποτελούν τον ορισμό
της έκτασης με χαρακτηριστικά Αγρού,
να χαρακτηρίζονται στο Δασικό Χάρτη ως Δασικής Μορφής, ενώ όμορες
εκτάσεις ή εκτάσεις σε γειτονική περιοχή με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά, να
χαρακτηρίζονται ορθώς ως αγροί. Παρατηρώντας με μεγαλύτερη επιμέλεια τον Δασικό
Χάρτη, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η «προχειρότητα» βαίνει πάντα σε βάρος των
αγρών - ιδιοκτησιών και ποτέ σε βάρος των εκτάσεων με δασική μορφή. Δηλαδή οι
χαρακτηριζόμενες εκτάσεις αποτυπώνονται ευκολότερα ως εκτάσεις δασικής μορφής
και πολύ δυσκολότερα ως εκτάσεις άλλης μορφής (αγροτική).
Κατά κόρον δε, εκτάσεις οι οποίες αποτελούν τον
ορισμό του αγρού ή του εγκαταλελειμμένου αγρού, παρατηρείται το φαινόμενο οι
εκτάσεις με περισσή ευκολία να χαρακτηρίζονται ως δασικής ή χορτολιβαδικής
μορφής. Σύμφωνα με τα ισχύοντα (νομοθεσία κλπ)
και τις κατά καιρούς «καθησυχαστικές» δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας,
αλλά και των δασικών υπαλλήλων των Σημείων Υποστήριξης Ανάρτησης Δασικών Χαρτών
(ΣΥΑΔΧ) ο Δασικός χάρτης αναφέρεται
αποκλειστικά στη μορφή της έκτασης και όχι στο ιδιοκτησιακό.
