Δεκαπέντε χρόνια πέρασαν από την τραγική εκείνη νύχτα που τρία παλικάρια, τρεις Έλληνες έχασαν τη ζωή τους στα Ίμια. Εκπλήρωσαν το χρέος τους και υπερασπίστηκαν μέχρις εσχάτων την Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, την τιμή της ίδιας τους της Πατρίδας. Κάθε χρόνο από τότε, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που τιμά τη θυσία των τριών αυτών Αξιωματικών.Δεκαπέντε χρόνια τώρα αυτή η Τελετή Μνήμης λαμβάνει χώρα την ίδια περίοδο και τίποτα δεν έχει κάμψει το Ηθικό και το Φρόνημα μας. Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι Έλληνες πυκνώνουν τις τάξεις μας δημιουργώντας μία λαοθάλασσα που ξεχειλίζει από οργή. Οργή ενάντια σε κάθε ανθέλληνα, κάθε πολιτικάντη, κάθε τσιράκι των παγκόσμιων τοκογλύφων που έχουν φτάσει την πατρίδα μας στη σημερινή κατάσταση. Λάσπη, απόκρυψη από τα Μ.Μ.Ε. και από όλους τους δήθεν πατριώτες και εθνικιστές, επιθέσεις από τα τσιράκια του κράτους, απαγορεύσεις, διώξεις και όμως απρόσκοπτα εδώ και δεκαπέντε χρόνια η Χρυσή Αυγή τιμά του Ήρωες του Έθνους...
Έτσι και φέτος φτάσαμε από νωρίς στην πλατεία Ρηγίλλης περίπου 100 μέλη του Μετώπου Νεολαίας για να προετοιμάσουμε την εκδήλωση και να περιφρουρήσουμε το χώρο εν όψει μιας μεγαλειώδους συγκέντρωσης. Συνεχώς κατέφθαναν και περισσότεροι, σε σημείο να έχουν μαζευτεί αρκετές εκατοντάδες δύο ώρες πριν την έναρξη της Τελετής.
Λίγα λεπτά μετά τις 19:00 σταματάνε να ηχούν τα εμβατήρια από τα ηχεία. Ανακοινώνεται η έναρξη της Εκδήλωσης. Ολόκληρη η πλατεία ήταν γεμάτη, τα απέναντι πεζοδρόμια το ίδιο, ο λεωφορειόδρομος κλειστός από κόσμο. Παντού ανέμιζαν γαλανόλευκες σημαίες και λάβαρα του Κινήματος μέχρι εκεί που φθάνει το μάτι.
Αρχίζουν οι ομιλίες και πρώτος παίρνει το λόγο ο εκπρόσωπος του Μετώπου Νεολαίας, Ηλίας Κασιδιάρης. Ακολούθησαν ο εκδότης της εφημερίδας Στόχος, ο επικεφαλής της Περιφερειακής Οργάνωσης Θράκης και ο επικεφαλής του Μετώπου Νεολαίας Βορείου Ηπείρου. Χαιρετισμό απεύθυνε και ο πρόεδρος του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου, Αστέριος Χάμος. Τέλος, το λόγο πήρε ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νικόλαος Μιχαλολιάκος. Το βασικό σημείο της ομιλίας του ήταν το τραγικό συμβάν της μαύρης εκείνης νύχτας, αλλά και η προδοσία των πολιτικών, που είπαν “πως τη σημαία την πήρε ο αέρας”.
Προσκλητήριο Νεκρών. Η πλατεία φωτίστηκε από τους πυρσούς και οι φωνές των συγκεντρωμένων ακούστηκαν μέχρι τα Ηλύσια Πεδία... “Παρών”. Για τον Καραθανάση, τον Βλαχάκο και το Γιαλοψό και για όλους τους νέους Ήρωες του Ελληνισμού που έδωσαν τη ζωή τους για το Έθνος. Το πρώτο σκέλος της συγκέντρωσης έληξε με την κατάθεση στεφάνων στο, λιτό και καλά κρυμμένο μέσα σε δέντρα, μνημείο των Ιμίων.
Όλοι παρατάχθηκαν και ακολουθώντας το κεντρικό πανό και τις τεράστιες Ελληνικές Σημαίες ξεκίνησε η μεγαλειώδης πορεία. Περάσαμε έξω από την αποκλεισμένη με κλούβες βουλή και με τα συνθήματα μας, που τράνταξαν ολόκληρη την Αθήνα, δηλώσαμε ξεκάθαρα την οργή των Ελλήνων Εθνικιστών απέναντι στο καθεστώς τους. Εκεί, μπροστά στο κοινοβούλιο των προσκυνημένων, παραδόθηκε στη φωτιά και η σημαία του Τουρκικού κράτους. Η πορεία συνεχίστηκε και πέρασε έξω από την τράπεζα, όπου πέρυσι τα μαυροκόκκινα σκυλιά του συστήματος έκαψαν ζωντανούς 4 ανθρώπους. Κατατέθηκαν στεφάνια προς τιμήν τους, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά πως οι Εθνικιστές ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ!
Τίποτα δε μας σταμάτησε και η Αθήνα σείστηκε από τα συνθήματά μας, όλοι οι δρόμοι ήταν καθαροί από παντός είδους σκουπίδια, και θυμηθήκαμε όλοι την Αθήνα όπως ήταν πριν από κάποια χρόνια. Η πορεία κατέληξε στα γραφεία μας στην οδό Σωκράτους, όπου και ακούστηκε για ακόμα μία φορά ο Εθνικός Ύμνος, καθώς και ο Ύμνος του Κινήματός μας.
Τελετή Μνήμης Ιμίων. Μία συγκέντρωση που θα θυμόμαστε όλοι μας και όλοι τους, για χρόνια...
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
