Αν δούμε προσεχτικά τι έπραξαν σε πολιτικό επίπεδο ο Λαφαζάνης και η παρέα του μορφώματος της Λαϊκής Ενότητας μετά την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, θα διαπιστώσουμε το μέγεθος της υποκρισίας τους.
Καταρχάς, κατέγραφαν απλώς την διαφωνία τους στα κομματικά όργανα και κατέθεταν τροπολογίες στα κείμενα των αποφάσεων της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Ήλπιζαν μέχρι το τέλος ότι θα μπορέσουν να σωθούν όλοι μαζί, υπογράφοντας μια κάπως πιο ήπια μνημονιακή συμφωνία, την οποία θα μπορούσαν να την «πουλήσουν» πιο εύκολα στο εκλογικό τους ακροατήριο.
Τι έκανε ο Λαφαζάνης και η παρέα του, όταν ο Τσίπρας έστελνε στους διεθνείς τοκογλύφους την πρόταση-Μνημόνιο στις 22 Ιουνίου; Την υπερασπίζονταν ως συμβιβαστική πρόταση που ανοίγει τον δρόμο σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία.
Τι έκαναν όταν τις παραμονές του δημοψηφίσματος ο Τσίπρας υπέβαλε στον ΕSM πρόταση για νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο, αποδεχόμενος την πρόταση Γιούνκερ με ελάχιστες τροποποιήσεις; Δεν είπαν κουβέντα και παραμύθιαζαν τον Ελληνικό Λαό ότι το δημοψήφισμα θα δώσει λύση.
Τι έκαναν όταν την ίδια την βραδιά του δημοψηφίσματος ο Τσίπρας μετέτρεψε το νικηφόρο «όχι» σε ηττημένο επί της ουσίας «ναι» και ανακοίνωσε ότι ζητά από τον Παυλόπουλο να συγκαλέσει την επόμενη κιόλας ημέρα σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, από την οποία βγήκε μια ευρύτατη «εθνική μνημονιακή συμφωνία»; Στήριξαν τον Τσίπρα στην απόφασή του αυτή, η οποία αποτέλεσε «πραξικόπημα» εναντίον της συντριπτικής θέλησης του Ελληνικού Λαού. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών είχε παρευρεθεί ο Λαφαζάνης!
Πότε «κλατάρισαν» πολιτικά αυτοί οι δήθεν «αντιμνημονιακοί»; Όταν διαπίστωσαν ότι οι διεθνείς τοκογλύφοι όχι μόνο δεν μαλάκωσαν την στάση τους μετά το δημοψήφισμα, αλλά αντιθέτως την σκλήρυναν, λιώνοντας τελικά τον Τσίπρα, όπως λιώνει ένα παγωτό κάτω από τις ακτίνες του καλοκαιρινού ήλιου. Μόνο τότε συνειδητοποίησαν ότι έφτασε η ώρα να αποδράσουν από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, για να διασώσουν το πολιτικό τους σαρκίο και το δικό τους στενό συντηρητικό συμφέρον.
Βοήθησαν τον Τσίπρα και την υπόλοιπη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να εξαπατήσουν χυδαία τον Ελληνικό Λαό, πουλώντας του αντιμνημονιακά φούμαρα και σεληνιασμένες αγορές που χορεύουν πεντοζάλη υπό τους ήχους της λύρας και του νταουλιού. Βοήθησαν τον Τσίπρα και τους γύρω απ’ αυτόν να δώσουν το εξάμηνο σόου της «σκληρής διαπραγμάτευσης», με την ελπίδα ότι θα διασωθούν όλοι μαζί. Όταν, όμως, είδαν ότι το σκάφος βυθίζεται και δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας, αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν, σαν τα ποντίκια.
Οι τύποι της Λαϊκής Ενότητας δεν είναι τίποτα άλλο από πολιτικοί απατεώνες και σαλταδόροι του χειρίστου είδους, οι οποίοι στήνουν πλέον το δικό τους κομματικό μαγαζάκι εμπορίου ελπίδας.
Η μόνη Γνήσια και Συνεπής Πατριωτική Αντιμνημονιακή Πολιτική Δύναμη, που πρέπει να στηριχθεί εκλογικά στις 20 Σεπτεμβρίου και πολύ περισσότερο κοινωνικά από τις 21 και μετά, είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Γιώργος Μάστορας
