Η επέτειος του έπους του 1940 έρχεται για άλλη μία φορά, επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, να μας υπενθυμίσει το ιερό παρελθόν που κληρονομήσαμε από τους λαμπρούς προγόνους μας και την ιερή υποχρέωση που αναλαμβάνουμε ως έλληνες, για τη διαφύλαξη των οσίων και των ιερών της Φυλής μας.
Η τελευταία, αδιαμφισβήτητα, λαμπρή σελίδα δόξας που έχουμε να θυμόμαστε από τη νεώτερη ιστορία του Έθνους μας είναι το ΟΧΙ που ένας ταπεινός, ανιδιοτελής και συνάμα ευφυέστατος ΗΓΕΤΗΣ, ο Ιωάννης Μεταξάς, είχε το ανάστημα να μηνύσει στον εκπρόσωπο των επιβουλέων της Πατρίδας μας.
Κάθε σύγκριση με τους μετέπειτα “ηγέτες” κι “εθνάρχες” που προσπαθεί να μας επιβάλλει στη συνείδησή μας η εντόπια, ξενόδουλη, κραταιά τάξη, είναι νομοτελειακά άστοχη και γελοία.