Την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016 πραγματοποίησε η Τ.Ο Μαγνησίας μία ακόμη ομιλία στα πλαίσια των Μαθημάτων Ελληνικής Ιστορίας με θέμα: ''Η Μάχη Κιλκίς - Λαχανά''. Συναγωνιστής από το βήμα του ομιλητή παρουσίασε στους παρευρισκόμενους μια πλήρη περιγραφή της επικής εκείνης συγκρούσεως μεταξύ των Ελληνικών και Βουλγαρικών στρατευμάτων που διεξήχθη το τριήμερο μεταξύ 19 - 21 Ιουνίου 1913 κατά την διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου και που αποτέλεσε μία από τις καθοριστικότερες που δόθηκαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Μετά το πέρας της ομιλίας ακολούθησε εκτενής διάλογος και στην συνέχεια, ως είθισται, όλοι οι παρευρισκόμενοι, απαγγείλαμε τον Εθνικό μας Ύμνο και τον Ύμνο του Κινήματος.
Μετά τη σύναψη της Συνθήκης του Λονδίνου, μεταξύ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των Συμμαχικών δυνάμεων (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο), ήλθε η ώρα να ξεκαθαρίσουν τα Βαλκανικά κράτη τις μεταξύ τους διαφορές, για τη διανομή των Οθωμανικών εδαφών της Βαλκανικής.
Η Σερβία αναγνώριζε τα δικαιώματα της Ελλάδας επί των εδαφών, που κατείχε ο Ελληνικός Στρατός. Η Βουλγαρία όμως επεδίωκε να ιδρύσει τη Μεγάλη Βουλγαρία της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, του 1878. Η Βουλγαρία είχε πάρει την απόφασή της. Θα αναλάμβανε αιφνιδιαστικά ταυτόχρονη επίθεση κατά του Σερβικού και Ελληνικού Στρατού. Η Σερβία και η Ελλάδα έβλεπαν ότι, ο από Βουλγαρίας κίνδυνος ήταν κοινός και στις 19 Μαΐου συνδέθηκαν σε αμυντική συμμαχία.
Η Βουλγαρική κυβέρνηση, προς εφαρμογή του σχεδίου της, μετακίνησε τον όγκο του στρατού της προς τη Μακεδονία και προς τα Σερβοβουλγαρικά σύνορα. Στα μέσα Ιουνίου οι μετακινήσεις είχαν περατωθεί. Ταυτόχρονα όμως, έλαβαν τα μέτρα τους η Σερβία και η Ελλάδα, με προώθηση των δικών τους δυνάμεων. Τη νύχτα 17 προς 18 Ιουνίου η Βουλγαρική δύναμη που διέμενε στη Θεσσαλονίκη ως φιλοξενούμενη απέτυχε να καταλάβει την πόλη και αιχμαλωτίσθηκε κατόπιν μάχης.
Ο βουλγαρικός στρατός, αφού απώθησε τις Ελληνικές προφυλακές, σχεδίαζε να αναλάβει στις 19 Ιουνίου γενική επίθεση προς Θεσσαλονίκη. Τον πρόλαβε όμως η επιθετική εξόρμηση του ελληνικού στρατού το βράδυ της 19ης Ιουνίου που τον καθήλωσε σε άμυνα.