Ο Μεταξάς, ο Μανιτάκης και η πραγματικότητα

Ένα πολύ μεγάλο μέρος των συνδικαλιστών, για να μην πούμε η συντριπτική πλειοψηφία, δείχνει με τις πράξεις του ότι δεν έχει ουσιαστικά καμία σχέση με τους εργαζομένους, τους οποίους υποτίθεται ότι υπερασπίζεται. Όταν μάλιστα οι περισσότεροι απ’ αυτούς προέρχονται από τον χώρο του «Βαθύ ΠΑΣΟΚ», με ότι αυτό συνεπάγεται, είναι φανερό πως η άγνοια της Ιστορίας και η σύγχυση εννοιών και αξιών συναντιώνται.

Πρόσφατα, λοιπόν, κάποιοι «φωστήρες» από την ΠΟΕ – ΟΤΑ επιχείρησαν να ταυτίσουν αναιδώς τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντώνη Μανιτάκη, με τον Ιωάννη Μεταξά! Θλιβερός, άθλιος και ανιστόρητος ο παραλληλισμός. Γιατί αν ο Μανιτάκης είναι ο ανηλεής εκπρόσωπος μιας στυγνά ανθελληνικής και αντιλαϊκής κυβέρνησης (που είναι), τότε τι είδους σχέση μπορεί να έχει με τον Μεταξά και το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου; Καμία, φυσικά.

Γιατί ο Μανιτάκης εκπροσωπεί μια (συγ)κυβέρνηση, η οποία έχει ξεπουλήσει τα πάντα στους διεθνείς τοκογλύφους και αποτελεί έρμαιο στις αδηφάγες ορέξεις τους. Αντιθέτως, ο Μεταξάς εκπροσωπούσε, ως Κορυφή της, μια Κυβέρνηση η οποία καθιέρωσε την Κοινωνική Ασφάλιση (ιδρύοντας το ΙΚΑ), το 8ωρο, την άδεια μετ’ αποδοχών, την ίδρυση της ΓΣΕΕ (ανεξάρτητα από την σημερινή της κατάντια), την καθιέρωση της αργίας της Εργατικής Πρωτομαγιάς και πολλά άλλα. Τι σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά με την σημερινή μίζερη κατάσταση της εργασιακής γαλέρας; Όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο…

Στη θέση του προσώπου του Μεταξά, οι άσχετοι και αγράμματοι συνδικαλισταράδες θα έπρεπε να έχουν κάποιον ( ή κάποιους) από τους υπεύθυνους της σύγχρονης κατάντιας. Γιατί και ο Μανιτάκης ως...αριστερός είναι η καλύτερη απόδειξη ότι όσοι αυτοπαρουσιάζονται ως «εκπρόσωποι» και «σωτήρες» των εργαζομένων, στην πραγματικότητα αποτελούν τους χειρότερους δυνάστες τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ