Την 7ετία 1996-2003, οι αξιότιμοι κύριοι Τσοχατζόπουλος-Παπαντωνίου, υπέγραψαν 183 συμβάσεις συνολικού ύψους 50 δις Ευρώ! (σε δραχμές της εποχής 17τρις!). Αυτό καθ’ αυτό το ποσό, είναι ένα τρομακτικό νούμερο, το οποίο αναγόμενο σε σημερινές τιμές καλύπτει το 1/3 περίπου του συνολικού μας χρέους!
Και ναι μεν οι 150 από τις 183 αυτές συμβάσεις έγιναν κατ’ ανάθεση από τους κ.κ Τσοχατζόπουλο-Παπαντωνίου οι οποίοι κατά δήλωση τους είπαν: «Εμείς τι να ξέρουμε; Πολιτικοί είμεθα, κάναμε ότι μας έλεγαν οι στρατηγοί…», αλλά σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο κάθε προμηθευτής υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων, υποχρεούτο να συμπεριλάβει στο πακέτο των προσφορών του και αντισταθμιστικά ωφελήματα ύψους τουλάχιστον 60% της προμήθειας. Με άλλα λόγια αν εφηρμόζετο ο νόμος θα έπρεπε μόνο απ’ τις προμήθειες αυτές να είχαν διατεθεί στην Ελληνική βιομηχανία αντισταθμιστικά ωφελήματα 30δις ευρώ, πράγμα που δεν έγινε ποτέ.
Για να γίνει πιο κατανοητό, με την τρέχουσα τότε τιμή χρυσού 420 δολάρια η ουγγιά (28,35γρ.) θα έπρεπε να είχε εισρεύσει στην εγχώρια βιομηχανία έργο ύψους σε αξία περίπου 2.000.000 κιλών χρυσού ή 2.000 τόνων χρυσού!!! (και να φανταστεί κανείς ότι δημιουργήθηκε μείζον θέμα όταν η ΤτΕ εκποίησε 20 τόνους χρυσού).
Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι της κλοπής αυτής, αφού δεν εισέρρευσε ούτε το ένα χιλιοστό του ποσού αυτού όπως φαίνεται στους ισολογισμούς των κρατικών εταιριών ΕΑΒ,ΕΑΣ; Εκτός των κ.κ που προαναφέραμε, η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ), δηλαδή περί τους 10-20 ανθρώπους που διαχειρίστηκαν το τρομερό αυτό ποσό. Μετά το 2004, μέχρι σήμερα, η αύξηση του χρέους διογκώνεται με την αγορά απ ‘το εξωτερικό κάθε είδους ανταλλακτικού, τα οποία στο παρελθόν κατασκευάζοντο εγχώρια.
ΠΟΛΙΤΗΣ – ΟΠΛΙΤΗΣ, πυρήνας Μαγνησίας